უთქმელი ამბები - ქართველი დაბრუნებული მიგრანტების ისტორიები: გიორგი ბუხრაძე

გერმანიაში გვყავდა ახლობელი, რომელმაც გვითხრა, რომ ეს ერთ-ერთი საუკეთესო ქვეყანა არის ევროპაში...რომ არ გაგვიჭირდებოდა იქ. მაშინ ჯერ კიდევ ვიზები იყო და ჩვეულებრივი ტურისტული ვიზით წავედით. ერთი ქუთაისელი კაცი დაგვეხმარა გაკეთებაში.

ლტოლვილებად ჩავბარდით კარლსრუეში. რამდენიმე საათის მერე მოვიდა ავტობუსი, რომელმაც გადაგვიყვანა ჰაიდელბერგში. იქ ორი თვე ვიყავით, მერე იქიდან წამოგვიყვანეს და საერთო დიდ ბაზაზე დავსახლდით. ქართველებიც ბევრნი ვიყავით, სადღაც 20 კაცამდე. კარვებში პფორცჰაიმის ტყესთან ერთი კვირა გავატარეთ და მერე, რადგან ჩემი მეუღლე ფეხმძიმედ იყო, წამოგვიყვანეს მულაკერში. სხვადასხვა ეროვნების ადამიანებთან გვიწევდა ყოფნა და ცხოვრება. ესეც ძალიან რთული იყო. ჩემი მეუღლეც სულ ავადმყოფობდა, თან წამოსვლაც მინდოდა უკვე და თან არც მინდოდა, იმდენი რამე გავყიდეთ, იქ წასასვლელი ფული რომ გვქონოდა, მენანებოდა ეს ყველაფერი.
 

ფოტო: დინა ოგანოვა